Salı, Nisan 19, 2011

Çizik

En sade hâlimle gömeceğim seni düşlerimden koparıp

Suskularım olacak cinayet aletlerim
Bir zanlı arayacak menhus insanlar
Kendilerini unutup
Dönecek çark zamanın alevden dillerinde
Bulunamayacak nerede ruhun, külün nerede


Enseledim seni başka bir sevinin y ı l a n kucağında
Döküldü saçlarımdan topuğuma ağulu kıskançlık
Ele verdi kendini kalbim
Kutsal sığınağım sandığım evimizde
Yıkıldı birer birer totemler
Tütsüler sen koktu
Kanla yazıldı varaklar

Bir bir düşürdüm sevdaya dair ne varsa yerlere
Bastım üstlerine
Ezildiler yüreğim gibi
Teslim ol artık, eğil dizlerime
Seni ele vermeyecek dillerim
Haykıracağım her şeyi yedi kat karanlığa
Kaynayacak ateş kazanlarında şeytanlar
Buharlaşınca aşkın gölgesi
Z a f e r çığlıkları atacağım
Sagular eşliğinde
 

Bu film de koptu olmadık yerde / elde kalan, koca bir y a l a n...
.
.
.
Bitti gözyaşı

Dağılsın sakiler
Son bulsun bu seremoni
Çizik attım varlığına
Y o k s u n ki...

 
nebihamuradî



2 yorum:

  1. Ne desem ki;

    Güzel bir şiir..
    Çok güzel sembolik ifadeler var..

    Ama göz yaşı..
    Çok kolay bitmiyor dost..
    Hele çizik atmak..
    Bilmiyorum..
    Mümkünmü ki..?

    Her çizik yürekte derin ve iflah olmaz bir yaraya dönüşüyor..
    Sürekli kanayıp duran derin bir yaraya..

    Saygılar..

    YanıtlaSil
  2. Size katılmamak mümkün değil ama çizik atmak gerekiyorsa atılamıyorsa bir gelip daha büyük acılara gebe kalmakta var serde...
    en iyisi zamanında kangren olmadan çizmek herşeye rağmen:)
    Saygılar dost :)Teşekkürler

    YanıtlaSil