Salı, Eylül 20, 2011

Can Dide


esin dinçelli can dide | izlesene.com


Bazı şiirler vardır okuduğunuz an yazanın yüreğiyle aynı anda atmaya başlar yüreğiniz. Gönül telinize dokunuverir dizeler derken bir de bakmışsınız şiir olmuşssunuz... Yazanın yüreğine sağlık der derin derin iç çekersiniz. Bunca etkilenmişken gelde seslendir kolay mı asla değil, o nedenle uzun zamandır bekliyordu ve şimdi zamanı geldi. "Can, Dide kan ağlıyor ; anlayamazsın"

Bu şiiri okumak baya zorlu bir yolculuktu ama oldu :) dosta verilmiş bir söz ve sözümü tutmanın rahatlığıyla ( geç de olsa ) emanet taktimimdir:)


 can dide; beyazından sözlerin,
söylenmemiş kısmından en güzel cümlelerin.
erişmeden bir sabaha daha,
hâzirûn şiirler yazıyorum sana.
oysa, bilirsin ki;
darağacında boy vermez açılmamış güller.
sokaklar susar,
yollar suskunluğa inat uzar.
uzadıkça kanar bir yanın,
sesin, sonsuzluğa karışır sanır,
çırpınamazsın.

kaybolmak gibi yaşamak; adından
cümleler kurmak yeniye dair.
can dide kan ağlar, sen yoksan.
unutur mevsimler seneleri,
devr-i daim sonsuzluk mektebinde,
ölü kuşlar görüyorum sokak aralarında.
isimsiz ve yani adı konmamış şehirlerde,
uzadıkça uzuyor geceler.
/ gölgem; soğuk,

buz gibi bir sokak lambasının
yalnız ve sadece kendi ile anılan gölgesine karışıyor.
doğacak günü düşünüyorum:
sanki hiç gelmeyecekmiş sanıyor,
iki elim başımda, beynimi kurcalıyor sensizlik düşleri.
can dide kan ağlıyor,
anlayamazsın...

ömrün son-bahârında kurumuş,
çürümüş yapraklar görürsün,
düşmüş dalından.
yaşanmamış ve yaşatılmamış bir beden gibi,
tıpkı, dalından ayrı düşmek gibi seni özlemek.
her sonbaharda, ayrı düşülen iklimlerde;
adını her rüzgârla anıyorsam,
bir musallaya baş koyar gibi,
kaldırımlara düşüyorsa yorgun bedenim;
can dide seni arar;
yok olamazsın...

ağaçlar soyunurken yeni bir yaşama,
dudaklarında susuzluğun izleri paramparça.
avuçlarında hiç yaşanmamış bir hayatın,
izleri değil mi uzayan ve kısalan.
söyle cân; dîde ağlamaz mı.
beyazından sözlerin,
hâzirûn iklimlerde söylenmiş,
gelecek zamanı hapseden büsbütün.
uzadıkça yollarla birlikte kanar bir yanım.
çırpınamam ölü kuşların memleketinde.
anlayamazsın cân
dîde seni arar;
ömrün son baharında kurumuş,
çürümüş bir yaprağa benzer yüzüm.
özlemek derken;
adını sen koydum son-bahar'ın.
bir musallaya koyar gibi başımı,
yorgun bedenimi emanet ediyorum geceye.
cân, dîde seni özler,
dokunamazsın...

16.ekim.2007

MUSTAFA NAZIF

4 yorum:

  1. Nefesimi tuttum dinledim dinledim yazan yüreği ve ona hayat veren sen i canı gönülden kutlarım can.
    yok böyle bir şey en sonunda benimde camlar buğulandı. Nasıl bir hayat vermişssin dizelere anlayamazsın... Susmak ve dinlemek zaman şimdi... Teşekkürler can teşekkürler

    offf ki ne of

    YanıtlaSil
  2. Asma gülyüzünü Yüreğimdeki Yağmurlar, yağmurla gökkuşağı da çıkar :)

    YanıtlaSil
  3. Vefalı dost ben de teşekkür ediyorum :) beğendiğine ise ayrıca memnun oldum:) değer bilene can feda dost " Can Dide" :):)

    YanıtlaSil