Çarşamba, Ocak 30, 2013

Ey ten kafesinde kendini açığa vuranım...

 
Senin olanın yokluğu ateş gibi yaktımı hiç seni?
Önce alevlendi de yaktı kavurdu mu tüm vücudunu?
Yaman bir kora dönüştü mü o kor alev dağladı mı yüreğini?
Soğudu mu, soğudu da bembeyaz bir alave döndü mü?
Sevgilim, ey yokluğunla canımı alanım...  
Senin aksindir tüm hakikat, akisini gördüm.
Gülün kokusunu aldım, çağrını işittim.
Sen gönlüme fısıldadın.
 Dedin ki: Ey sevgilim aşk aşk derim erimek isterim.
İki değil bir olmaktır derdim.
Ey sevgilim...
Ey ten kafesinde kendini açığa vuranım...
Sana kavuşmaktır tek arzum....

Hatice Sultan*** İbrahim Paşa için

Cuma, Ocak 25, 2013

En iyisi ben sana bir şiir ısmarlayayım






Gel desem, bu akşam, bir kahve ısmarlayayım sana. 

Bir fincan kahve; 

Cezvesinde kaynamış hatıralar, köpüklerinde sevgi parlayan, fincanında dostluk ile telve, 

Bir yorgunluk kahvesi. 

En iyisi ben sana bir şiir ısmarlayayım, 

Yanında da bir fincan acı kahve...




Mutlu muyum



Mutluluğumuza dedi yüreğim 
Sevda kadehini kaldırıp
Mutlu muyuz diye soracak oldum
Soramadım 
Yüreğim mutluysa bende mutluyum diye düşündüm. 



Birer yudum içtik iksirden
Birer yudum daha
Sonra bir kadeh daha, bir tane daha...



Dört ay dedi yüreğim
Ayrı geçirdiğimiz dört ay...
Ne kadar da anlamsız şeyler yaşamışız değil mi



Hayır hiç de anlamsız değildi
Diyecek gibi oldum
Diyemedim.



Geri kalan ömrümüzden 
Bir tek anı bile ayrı geçirmemeye dedim
Kadehi kaldırırken…



Üç büyük içtik bir küçük iksirden 
Ve şişe hala doluydu ilk açıldığı gibi



Dile gelmek bu kadar zor mu gelecekti…



((Çok şey yaşadım yüreğim
Tahmin edemediğin kadar bir üzgünlükle))



İlk ay bir kamyon çarptı düşlerime
Darmadağın etti
Sonra topladım düşlerimi
Ayağa kalktık onlarla
Yürümeye devam ettik…



İkinci ay yedi ceddine sövdüm gecenin
Yıldızlara astılar beni yarasalar
Kopardım ipleri
Kanatlanıp uçtum…



Üçüncü ay çok canım yandı yokluğuna
Her yer sen kokuyordun
Şehvetli gecelerimiz tüterken burnumda
Bakire bir fahişenin kollarındaydım
Sen diye sevdim onu
O parayı... 
Hızla uzaklaşarak kaçtım…



Son ay cinayet işledim
Cinayetler işledim
Önce denizi vurdum
Gazyağıyla yaktım
Sonra bir çocuk öldürdüm
Mavi bir çocuk
Saçları gözleri düşleri mavi bir çocuk 
Bunca yıldır içimde taşıdığım... 
En çok da ona üzüldüm
Diyecek oldum 
Diyemedim.



Hiç dedim
Hiçbir şey yapmadım
Kapılarım pencerelerim kördü 
Ben de kördüm
Sadece karanlığı görebiliyordum sonsuz 
Bir ucunda kör bir ucunda laldım
Ortasında şaşkın benliğim... 
Bir köşesini yırttım karanlığın
Benliğimi bırakıp ortada
Kaçtım o delikten diyecek oldum
Diyemedim…



Hiç dedim
Uyudum dört ay boyunca
Düşler gördüm uykularımda
Hepsinde sen vardın
Güzeldin çok güzeldin
Oysa ben çirkin bir çıplaktım
Sırtımı 
Yanından uzaklaşarak kaçtığım fahişenin kokusu sarmıştı
Aslında sarmamış tenime sinmişti
Diyecek oldum
Diyemedim…



Ayağa kalktım 
Yüreğimi avuçladım 
Ve göğsümden yükselen göğe fırlattım…
Dökülen gökyüzü bütün üryanlığımı örttü…



A.KOLU


Salı, Ocak 15, 2013

Her insan huzur verir ...


 
 
    Üzülme sen bebeğim, oyyyy severim seni:))))
 
 
Boşver aldırma sen:) Tarih tekrarı sever :)