İyi ki Uluhan'ın oğlu Oğulhan'ın yönettiği Ramanis ülkesinde yaşamıyorum... Allah korusun, Allah yazdıysa bozsun. O ne öyle beş çocuk doğurana madalya, yaşlı kadınlar hizmetçilik yapıyor, gökyüzü hep karanlık...
Bildiğim dört nesildir anaerkil olan ben gibilere kabus denli çökecek bu distopik romanın konusu öyle de akıcı ki. Yoğunluğa rağmen bir buçuk günde bitti. Elimden de hemen kaptılar, şu an dördüncü veya beşinci kişide sanırım :) Bu sebeple alıntı yapamıyorum. (Kitabım evin yolunu bulunca eklerim birkaç tane ;) ) Yine de,
~~ Spoiler~~
Yuna: Sen ne tatlı bir anasın :) Nasıl şeker bir kişisin... O eski kocan sürünsün inş.
Anneanne: Tam bir savaş nesli insanı. Ne bunalım X, ne taklitçi Y ne de ağlak Z.
Tamur: Cansın can :)
Regan: Robotik velet aklını başına aldı.
Adını unuttuğum komşu kadın: Tipik "Akrep gibisin kardeşim" türündensin.
Adı batası yaşlı pislik: O kadar çok var ki bunlardan. Gücü görünce sinerler ama.
Regan'ın kız kardeşi: Kedi yavrusu, yazık.
~~Spoiler~~
