Şiirim Acıdı

Şiirim Acıdı Yüreğimin suskusu dolanmışken dilime

Yanık bir türküydü notalarımda dolaşan her kelime

 Sahte tebessümün sıcaklığında üşürken bedenim

Menziline her girişinde gözlerin battı tenime

Seni seviyorum derken dilin acımadı mı ?

Cümle yasak meyvelerin özüyle yıkanmışken ruhun

Maskeli yüzlerin ardında asılı kaldı gülün

Hayat sahnesinde dinlenirken her sözün

Yalan öpüşler dokunduğunda nerdeydi özün

Kalbimdesin derken, için acımadı mı ?

Hayat denilen sahnede rolünü oynarken

İsimsiz şehirlerin sessiz haykırışları kulaklarındayken

Göğsünde güneşi doğururken şafak vakti

Yol tabelalarında ararken ruhunu

Suskunluğunda sakladığın çığlıktı sevgi

 Ruhumdasın derken ruhun acımadı mı ?

Yaşamalısın sen de doğru bildiğini derken

 Son sözüm suskunluğumdu haykırışını dinlerken

Oyunu kuralıyla oynamak isterken

 Yalancı avuçların arasında ellerin kenetlenirken

 Üşüdü gözyaşlarım yüzüne bakarken

 Bakışlarımdasın derken gözyaşların acımadı mı ?

Hani derdin ya yazılan her mısrada bu şiir bana mı?

 Dinle şimdi bu şiir sanadır.

İçimde her mısran kanayan yaradır sözlerinde mısraların kadar yalandır

Şiirim sanadır derken şiirin acımadı mı ?

 Sebahattin Abi